Los Llanos

De tweede week in Merida vlogen twee meiden van onze groep naar huis, hun tijd in Venezuela zat er alweer op. Het is nu wel erg stilletjes hier, we zijn nog maar met z'n drieën over.. Deze week zijn we vaak naar bailoterapia gegaan (zumba), oftewel dansen op muziek als een workout. Het is ook duidelijk dat er een einde komt aan het droogseizoen. Nu al regent het iedere dag, en niet zo'n beetje ook. Het leuke is ook dat alle auto's hier met een bordje taxi erop, blijkbaar niet meer als taxi werken als het regent, die rijden dan gewoon vrolijk door.

Dit weekend was het paasweekend, wat betekende dat we geen les zouden hebben, vandaar dat we besloten om een reisje te boeken. Iedereen had het over los llanos en dat we daar heen moesten. Het was een 4-daagse reis dus dat was perfect voor dit weekend.

Donderdagochtend werden we opgehaald door de jeep die ons naar los llanos zou brengen. Los Llanos is een gebied in Venezuela met hele mooie natuur en het staat bekend om het feit dat er zoveel verschillende diersoorten te vinden zijn.
Het was een behoorlijk lange reis, maar na 10 uur in de jeep kwamen we eindelijk aan.

Ik was nog geen 5 minuten uit de auto en ik was al aangevallen door tich dieren. Eerst een hond die me bespringt, wordt ik altijd heel blij van.. Vervolgens springt er een pad op me rug en daarna nog tich vliegen, muggen, sprinkhanen en andere dieren die ik niet kan zien omdat het te donker is, maar ik voel ze overal zitten. Wat fijn dat anti-insecten spray altijd zo goed werkt:). Het klopt wel als je het letterlijk neemt, 50% DEET heeft de mijne, en ja ongeveer de helft van mijn lichaam is maar bedekt met insecten.
Als ik iets verder loop zie ik dat in de achtertuin gewoon een moeras is met krokodillen!! Het is een heel mooi kamp om te verblijven. Het was ondertussen al avond, dus we hadden avondeten en vervolgens gingen we vroeg naar bed. Zo lang in een jeep zitten/slapen kan je heel moe maken..

De eerste echte dag van de reis werden we wakker gemaakt voor een heerlijk ontbijt en voor het eerst in 5 maanden hoefde ik niet m'n eigen borden af te wassen, wat een luxe. Na het ontbijt gingen we met de jeep naar een rivier waar we een bootrit zouden maken. Omdat er niet genoeg plaats was in de jeep, mochten we boven op de jeep zitten en het is nog best wel lastig om te blijven zitten met alle bobbels die in de wegen in Venezuela zitten. We kwamen bij de rivier aan en daar lag een heel mooi bescheiden bootje waar mee we de rivier op gingen. Onze groep bestaat uit 7 personen, waarvan 2 kleine kinderen.
De bootrit was heel leuk, we zagen overal krokodillen, of caimen hoe ze die hier noemen. Ook zagen we heel veel leguanen en allerlei soorten vogels in allerlei kleuren. We stopten ergens met de boot om aan de kant te gaan. Daar vonden we een anaconda en een kleine caiman. Onze gids probeerde eerst de slang uit het hol te vangen, maar die zat vastgeklampt aan een boomwortel, oftewel onmogelijk om te bewegen aangezien het één grote spier is. Het lukte de gids wel om de caiman te vangen. We mochten deze ook vasthouden en hij vertelde ons over wat voor functie alles van zijn lichaam had.
Na de bootrit gingen we terug voor lunch en een heerlijke siësta, aangezien het hier bloedheet is.

Rond 3 uur zouden we gaan piranha vissen, maar omdat het zou gaan regenen werd dat ingeruild door een safari, waarin we vooral op zoek gingen naar anaconda's en miereneters. Na 3 uur zoeken in het moeras vonden de gidsen dan eindelijk een anaconda! Ook deze mochten we natuurlijk vasthouden. Op de weg terug zagen we ook nog een miereneter en heel veel andere dieren, o.a. knalrode en knalroze vogels, cebú's (koeien) en nog heel veel krokodillen.

Dag 2 van los Llanos zouden we gaan paardrijden in de ochtend. Nou ben ik niet zo'n fan van paarden, maar ik dacht laat ik het maar proberen. Achteraf was het nog wel oké , maar gelukkig gingen we niet zo lang. Na het paardrijden was het nog steeds vroeg in de ochtend dus besloten we te gaan vissen voor piranhas. We hadden het twee uur vol gehouden, maar er waren alleen maar kleine visjes. Na de lunch en siësta was het , helaas, weer tijd om te vissen. We hadden het stiekem eigenlijk wel gehad, maar uiteindelijk werd het toch nog leuk. We zaten in een hele mooie omgeving, waar het vol zat met dieren en vooral veel rode ibissen, wat echt prachtige vogels zijn. Nadat ik het vissen bijna wilde opgeven, had ik toch nog beet en het was nog best wel een grote vis. Achteraf was het dus toch nog wel leuk, maar het is nu niet zo dat ik sta te springen om nog een keer te gaan vissen.

Toen we terug kwamen zagen we een dier op tafel liggen, helemaal opengesneden maar je kon nog duidelijk zien dat het een koe was. Ook kon je zien hoe de mannen van het kamp de koe 'klaarmaakten' voor het avondeten, grote stukken werden aan stokken geregen en in het vuur gezet.
Het werd ook op tafel geserveerd met de huid er nog aan, heel smakelijk, maar het smaakte wel goed.
Na het eten werden de resten niet aan de honden gevoerd, zoals we gewend zijn, maar hier mochten we onze etensresten aan de krokodillen in de tuin voeren. Dat maak je ook niet elke dag mee.
De volgende ochtend was het alweer tijd om terug te gaan. Ik had graag langer willen blijven en nog meer dingen willen zien, maar helaas. Het was in ieder geval een erg leuke reis!