Gran Sabana en Roraima trip
Blijf op de hoogte en volg Hilde
24 Februari 2014 | Venezuela, Isla Margarita
Na Caripe hadden we een weekje in de logde om een beetje bij te komen, dachten we, maar het programma was weer best wel volgeboekt. Iedere dag was er Spaanse les en we hadden een toneelstuk voorbereid in het Spaans die wij zouden gaan opvoeren voor de rest. Verder hadden we de stad Barcelona bezocht en kregen we daar een rondleiding. In de avond was er meestal weer een feestje en op vrijdagavond hadden wij zelfs een live optreden van een band. Iedere ochtend konden we weer een hike doen, maar ik besloot deze maar even over te slaan en wat meer te rusten.
Zondag vertrokken we dan naar de Gran Sabana. Het was een trip van 12 dagen, waarvan we 6 dagen een berg zouden beklimmen. Ik had samen met een paar anderen nog getwijfeld of we mee zouden gaan, carnaval vieren in Brazilië klonk toch veel aantrekkelijker. Uiteindelijk zijn er toch maar meegegaan.
Na 10 uur in de jeep te hebben gezeten, wat echt ontzettend comfortabel is met z'n tienen, kwamen we eindelijk aan bij een plaatsje genaamd Tigre. We verbleven bij een Zwitserse man die lang geleden naar Venezuela was verhuisd (of gevlucht, dat is wat wij hoorden). In zijn tuin mochten wij mooi onze tentjes opbouwen en hij woonde aan een meer dus daar we konden ook zwemmen, wat wel lekker verfrissend was na zo'n lange rit.
In de avond hadden we heerlijk avondeten en vervolgens was het tijd om te gaan slapen, want de dag erna zouden de wekkers alweer om 4:30 gaan om verder te rijden.
We hoefden de dag erna nog maar 5 uur te rijden voordat we bij een soort indianenkamp aankwamen vlakbij de grens van Brazilië. Het leek voor mij net een camping. Het was een afgesloten gebied en de huisjes waar de mensen in woonden leken net bungalows. Heel raar voor mij om te bedenken dat die mensen en ook hun kinderen hier waarschijnlijk hun hele leven zullen wonen en niet veel anders zullen zien.
In het indianenkamp spraken maar een paar mensen Spaans. Het waren namelijk allemaal oorspronkelijke bewoners genaamd Pemon en ze hadden dan ook hun eigen taaltje wat totaal niet op Spaans leek.
Na de lunch was het weer tijd om onze tenten op te zetten en vervolgens kregen we een rondleiding door het dorpje. Er was niet zo heel veel te zien op een paar kleine winkeltjes na. Laat in de middag bezochten we een hele mooie plek met een meer en een waterval waar we ons konden wassen, ik heb nog nooit zo'n heerlijke douche gehad!
De Gran Sabana zelf is echt een heel mooi gebied. De tweede dag hadden we een soort Jeep safari door het gebied. We hebben hele mooie plekken bezocht (de foto's staan op Facebook :) ) en ook allemaal watervallen waar we weer heerlijk konden zwemmen. Ook was er een plek bij waterval waar je van 10 meter hoog kon springen, wat wij natuurlijk moesten proberen. Ik was toch wel blij dat ik mee was gegaan om dit gebied te zien.
De derde dag verbleven we nog steeds bij het indianenkamp, maar onze gidsen hadden even leuk bedacht om een hike van 3 uur te doen om 6 uur 's ochtends. Dat was wel het laatste wat we wilden doen aangezien we dat de komende 6 dagen al zouden doen. We gingen we naar een hele mooie waterval waar we konden zwemmen, dus uiteindelijk was het het toch wel waard.
Daarna was het tijd om te pakken voor de week waar we allemaal stiekem toch wel een beetje tegenop keken. Zo min mogelijk mee, want alles wat je meenam moest je een week lang op je rug dragen, bovendien kregen we ook nog een eetpakket van een paar kilo mee en dan natuurlijk nog je tent, wat ook wel wat woog.
De dag erna was het dan zo ver. Nadat we de tenten hadden afgebroken vertrokken we lekker vroeg naar de berg Roraima. Het was ongeveer een uurtje rijden tot we bij de ingang aankwamen, maar de rit kon mij niet lang genoeg duren. Toen we allemaal eenmaal hadden betaald en waren ingecheckt, begon het dan toch echt. Backpacks op en daar gingen we.
Dag 1 was voor mij het zwaarst, er werd ons verteld dat het voornamelijk plat zou zijn, maar de dag begon al met 2 enorme heuvels. Daardoor hadden we er niet zoveel zin meer in en dan is het alleen maar moeilijker om jezelf te pushen om door te lopen. Halverwege de eerste dag dacht ik oké gedachten op nul en gaan en dat ging al veel beter. Na 13 kilometer waren we eindelijk op het eerste kamp aangekomen. Daar konden we onze tenten weer opzetten en daarna konden we ons weer heerlijk wassen in de rivier. Na het avondeten ging iedereen direct naar bed, want we waren allemaal kapot en bovendrijven wordt het ook al vroeg donker.
Dag 2 vertrokken we weer lekker vroeg. Het zou een zware dag worden zeiden ze, maar ik vond die dag eigenlijk wel meevallen. Het was in totaal 9 kilometer maar wel een stuk steiler dan de dag ervoor. We kwamen rond 12 uur in het kamp aan en hadden daar nog de hele dag om wat te doen, ookal was er niet zoveel te doen. Des te hoger we kwamen des te kouder de rivieren werden, het was bijna ijswater, maar toch wel lekker verfrissend om je even te wassen in de rivier na zo'n hike. Na het avondeten moesten alle borden altijd gewassen worden in de rivier, maar dat is nog best wel lastig als het pikdonker is. Het werd in de avond al behoorlijk koud dus iedereen dook alweer vroeg hun tentje in.
Dag 3 zou de zwaarste dag worden, alleen maar steil omhoog. In het begin vond ik het nog wel leuk, maar na 2 uur omhoog klimmen had ik het wel een beetje gehad. Na 4 uur bereikten we dan eindelijk de top van de berg, daar moesten we nog een uur lopen voordat we bij ons 'hotel' aankwamen. We zouden twee nachten op de top verblijven in een grot. Toen we eenmaal in het kamp aankwamen, voelde ik me opeens heel beroerd. Ik ben ook behoorlijk ziek geworden op die bergtop en heb de hele 2 dagen in mijn tentje doorgebracht met 7 lagen kleding aan en 2 slaapzakken. Ik was blij dat we de dag erna weer naar beneden zouden gaan.
Dag 5 gingen we helemaal van bovenaf terug naar het kamp van dag 1 en daar zouden we dan lunch hebben. Iedereen kon mooi op z'n eigen tempo lopen, want we zouden elkaar aan het einde ontmoeten. Dat was wel mooi, want ik was niet zo snel deze dag. Na ongeveer 7 uur lopen waren we dan eindelijk weer op het basiskamp beland. Voor de laatste keer zetten we onze tenten weer op en daarna gingen we weer lekker zwemmen in de rivier.
De laatste dag was net zo lang als de eerste dag, dus we moesten nog 4 uur lopen. Het leek alsof er geen einde aankwam, iedereen liep een stuk langzamer door alle blaren en spierpijn enger waren zelfs mensen van onze groep die met verzwikte enkels gewoon doorliepen, want je moet toch op de een of andere manier bij het einde aankomen. Wat waren we blij zeg dat we eindelijk waren aangekomen bij het einde van de Roraima hike. Het was toch wel een behoorlijke uitdaging, vooral mentaal, maar achteraf ben ik toch wel bij dat ik het gedaan heb.
Toen iedereen was aangekomen reden we terug naar het indianenkamp om de rest van onze spullen op te halen en vervolgens gingen we meteen door naar Brazilië. In Brazilië hadden we heerlijk onbeperkt barbecueen als lunch. Waarom we precies daar naartoe gingen om te lunchen snapte ik niet helemaal, maar het was wel leuk om even in Brazilië te zijn geweest. Daarna gingen we naar een hotel met echte bedden en een douche, wat een luxe! Iedereen had daar heel erg naar uitgekeken en dat hadden we ook echt even nodig na zo'n week.
De dag erna konden we uitslapen tot 9, dat hadden we al in weken niet meer gedaan. Daarna vertrokken we weer richting Playa Colorada. We verbleven nog 1 nacht bij de Zwitserse man en de dag erna reden we weer terug. Ze zeiden dat het misschien een paar uur langer zou duren, omdat het op dit moment echt chaos is in dit land en er overal demonstraties zijn, waar jullie waarschijnlijk meer vanaf weten dan ik aangezien wij hier echt afgezonderd leven van de buitenwereld zonder nieuws of wat dan ook, maar gelukkig hadden wij hier geen last van en waren we terug in 9 uur. Iedereen was zo blij om weer in Playa Colorada te zijn en 's avonds werd dat ook mooi gevierd. Ookal was iedereen doodop en liepen we allemaal mank vanwege de spierpijn.
Nu lig ik heerlijk op het strand op Isla Margarita. We zitten hier in totaal voor 4 dagen in een all-inclusive hotel en dat waarderen we nu allemaal nog meer na al dat gehike. Niemand heeft spijt van dat hij of zij naar Roraima is gegaan, maar toch is iedereen van plan hun hiking schoenen te verbranden. Dat nooit meer :).
Zondag vertrokken we dan naar de Gran Sabana. Het was een trip van 12 dagen, waarvan we 6 dagen een berg zouden beklimmen. Ik had samen met een paar anderen nog getwijfeld of we mee zouden gaan, carnaval vieren in Brazilië klonk toch veel aantrekkelijker. Uiteindelijk zijn er toch maar meegegaan.
Na 10 uur in de jeep te hebben gezeten, wat echt ontzettend comfortabel is met z'n tienen, kwamen we eindelijk aan bij een plaatsje genaamd Tigre. We verbleven bij een Zwitserse man die lang geleden naar Venezuela was verhuisd (of gevlucht, dat is wat wij hoorden). In zijn tuin mochten wij mooi onze tentjes opbouwen en hij woonde aan een meer dus daar we konden ook zwemmen, wat wel lekker verfrissend was na zo'n lange rit.
In de avond hadden we heerlijk avondeten en vervolgens was het tijd om te gaan slapen, want de dag erna zouden de wekkers alweer om 4:30 gaan om verder te rijden.
We hoefden de dag erna nog maar 5 uur te rijden voordat we bij een soort indianenkamp aankwamen vlakbij de grens van Brazilië. Het leek voor mij net een camping. Het was een afgesloten gebied en de huisjes waar de mensen in woonden leken net bungalows. Heel raar voor mij om te bedenken dat die mensen en ook hun kinderen hier waarschijnlijk hun hele leven zullen wonen en niet veel anders zullen zien.
In het indianenkamp spraken maar een paar mensen Spaans. Het waren namelijk allemaal oorspronkelijke bewoners genaamd Pemon en ze hadden dan ook hun eigen taaltje wat totaal niet op Spaans leek.
Na de lunch was het weer tijd om onze tenten op te zetten en vervolgens kregen we een rondleiding door het dorpje. Er was niet zo heel veel te zien op een paar kleine winkeltjes na. Laat in de middag bezochten we een hele mooie plek met een meer en een waterval waar we ons konden wassen, ik heb nog nooit zo'n heerlijke douche gehad!
De Gran Sabana zelf is echt een heel mooi gebied. De tweede dag hadden we een soort Jeep safari door het gebied. We hebben hele mooie plekken bezocht (de foto's staan op Facebook :) ) en ook allemaal watervallen waar we weer heerlijk konden zwemmen. Ook was er een plek bij waterval waar je van 10 meter hoog kon springen, wat wij natuurlijk moesten proberen. Ik was toch wel blij dat ik mee was gegaan om dit gebied te zien.
De derde dag verbleven we nog steeds bij het indianenkamp, maar onze gidsen hadden even leuk bedacht om een hike van 3 uur te doen om 6 uur 's ochtends. Dat was wel het laatste wat we wilden doen aangezien we dat de komende 6 dagen al zouden doen. We gingen we naar een hele mooie waterval waar we konden zwemmen, dus uiteindelijk was het het toch wel waard.
Daarna was het tijd om te pakken voor de week waar we allemaal stiekem toch wel een beetje tegenop keken. Zo min mogelijk mee, want alles wat je meenam moest je een week lang op je rug dragen, bovendien kregen we ook nog een eetpakket van een paar kilo mee en dan natuurlijk nog je tent, wat ook wel wat woog.
De dag erna was het dan zo ver. Nadat we de tenten hadden afgebroken vertrokken we lekker vroeg naar de berg Roraima. Het was ongeveer een uurtje rijden tot we bij de ingang aankwamen, maar de rit kon mij niet lang genoeg duren. Toen we allemaal eenmaal hadden betaald en waren ingecheckt, begon het dan toch echt. Backpacks op en daar gingen we.
Dag 1 was voor mij het zwaarst, er werd ons verteld dat het voornamelijk plat zou zijn, maar de dag begon al met 2 enorme heuvels. Daardoor hadden we er niet zoveel zin meer in en dan is het alleen maar moeilijker om jezelf te pushen om door te lopen. Halverwege de eerste dag dacht ik oké gedachten op nul en gaan en dat ging al veel beter. Na 13 kilometer waren we eindelijk op het eerste kamp aangekomen. Daar konden we onze tenten weer opzetten en daarna konden we ons weer heerlijk wassen in de rivier. Na het avondeten ging iedereen direct naar bed, want we waren allemaal kapot en bovendrijven wordt het ook al vroeg donker.
Dag 2 vertrokken we weer lekker vroeg. Het zou een zware dag worden zeiden ze, maar ik vond die dag eigenlijk wel meevallen. Het was in totaal 9 kilometer maar wel een stuk steiler dan de dag ervoor. We kwamen rond 12 uur in het kamp aan en hadden daar nog de hele dag om wat te doen, ookal was er niet zoveel te doen. Des te hoger we kwamen des te kouder de rivieren werden, het was bijna ijswater, maar toch wel lekker verfrissend om je even te wassen in de rivier na zo'n hike. Na het avondeten moesten alle borden altijd gewassen worden in de rivier, maar dat is nog best wel lastig als het pikdonker is. Het werd in de avond al behoorlijk koud dus iedereen dook alweer vroeg hun tentje in.
Dag 3 zou de zwaarste dag worden, alleen maar steil omhoog. In het begin vond ik het nog wel leuk, maar na 2 uur omhoog klimmen had ik het wel een beetje gehad. Na 4 uur bereikten we dan eindelijk de top van de berg, daar moesten we nog een uur lopen voordat we bij ons 'hotel' aankwamen. We zouden twee nachten op de top verblijven in een grot. Toen we eenmaal in het kamp aankwamen, voelde ik me opeens heel beroerd. Ik ben ook behoorlijk ziek geworden op die bergtop en heb de hele 2 dagen in mijn tentje doorgebracht met 7 lagen kleding aan en 2 slaapzakken. Ik was blij dat we de dag erna weer naar beneden zouden gaan.
Dag 5 gingen we helemaal van bovenaf terug naar het kamp van dag 1 en daar zouden we dan lunch hebben. Iedereen kon mooi op z'n eigen tempo lopen, want we zouden elkaar aan het einde ontmoeten. Dat was wel mooi, want ik was niet zo snel deze dag. Na ongeveer 7 uur lopen waren we dan eindelijk weer op het basiskamp beland. Voor de laatste keer zetten we onze tenten weer op en daarna gingen we weer lekker zwemmen in de rivier.
De laatste dag was net zo lang als de eerste dag, dus we moesten nog 4 uur lopen. Het leek alsof er geen einde aankwam, iedereen liep een stuk langzamer door alle blaren en spierpijn enger waren zelfs mensen van onze groep die met verzwikte enkels gewoon doorliepen, want je moet toch op de een of andere manier bij het einde aankomen. Wat waren we blij zeg dat we eindelijk waren aangekomen bij het einde van de Roraima hike. Het was toch wel een behoorlijke uitdaging, vooral mentaal, maar achteraf ben ik toch wel bij dat ik het gedaan heb.
Toen iedereen was aangekomen reden we terug naar het indianenkamp om de rest van onze spullen op te halen en vervolgens gingen we meteen door naar Brazilië. In Brazilië hadden we heerlijk onbeperkt barbecueen als lunch. Waarom we precies daar naartoe gingen om te lunchen snapte ik niet helemaal, maar het was wel leuk om even in Brazilië te zijn geweest. Daarna gingen we naar een hotel met echte bedden en een douche, wat een luxe! Iedereen had daar heel erg naar uitgekeken en dat hadden we ook echt even nodig na zo'n week.
De dag erna konden we uitslapen tot 9, dat hadden we al in weken niet meer gedaan. Daarna vertrokken we weer richting Playa Colorada. We verbleven nog 1 nacht bij de Zwitserse man en de dag erna reden we weer terug. Ze zeiden dat het misschien een paar uur langer zou duren, omdat het op dit moment echt chaos is in dit land en er overal demonstraties zijn, waar jullie waarschijnlijk meer vanaf weten dan ik aangezien wij hier echt afgezonderd leven van de buitenwereld zonder nieuws of wat dan ook, maar gelukkig hadden wij hier geen last van en waren we terug in 9 uur. Iedereen was zo blij om weer in Playa Colorada te zijn en 's avonds werd dat ook mooi gevierd. Ookal was iedereen doodop en liepen we allemaal mank vanwege de spierpijn.
Nu lig ik heerlijk op het strand op Isla Margarita. We zitten hier in totaal voor 4 dagen in een all-inclusive hotel en dat waarderen we nu allemaal nog meer na al dat gehike. Niemand heeft spijt van dat hij of zij naar Roraima is gegaan, maar toch is iedereen van plan hun hiking schoenen te verbranden. Dat nooit meer :).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
